Switi Sranan

Wat doe je als je de zondag vrij hebt? Je koffer inpakken? Neejoh! Dat komt wel, als ik dat maar lang genoeg uitstel voelt het nog niet als echt dat ik dinsdag dit prachtige land alweer ga verlaten.
Je zou het kunnen zien als studie ontwijkend gedrag dat ik nu een blog schrijf en waarschijnlijk is dat ook wel zo maar dan koffer inpakken ontwijkend gedrag.

Het is een heel vreemd idee dat de blek die ik 5 maanden mijn thuis heb genoemd straks niet meer zie. Misschien is het nog wel vreemder omdat ik straks in Nederland weer bij papa en mama ga wonen (Breezand wees gewaarschuwd ik kom dus terug gehe!).

De twee weken vakantie zijn voorbij gevlogen, er waren ook nog zoveel leuke dingen te doen. Maar alles was wel voor de laatste keer, helaas. Een laatste keer donderdag beerpong en daarna uit in Havana. Een laatste keer eten bij verschillende restaurants, je wordt er bijna sentimenteel van (toch Leanne?)

Gisteren was het Keti Koti, de dag van de bevrijding van de slavernij hier in Suriname. Onderweg naar de palmentuin liepen verschillende vrouwen in traditionele kleding en toen overspoelde opeens het gevoel van 'ik wil hier niet weg' mij. Ik ga dit land en deze cultuur zo missen, het relaxte, het no spang gehalte. Misschien is dat ook wel de reden dat ik eigenlijk nog niet naar Nederland wil.

Maar terug naar avonturen delen, want daar is deze blog natuurlijk voor en niet voor sentimenteel gebazel. Wat misschien leuk is om te vermelden dat mijn visum eindelijk helemaal is goed gekeurd. Ik zou nu zelfs tot augustus mogen blijven (nooit meer naar huis!). Na al het gedoe dat het visum al is geweest in Nederland en hier om het weer online te registeren mocht ik nu weer langs 4 locaties voor mijn officiële visum. Bij locatie 3 vertelde ze mij dat ik dit allemaal niet had hoeven doen omdat ik alweer bijna naar huis ga.....

Maandag avond was ik met 'al mijn vrienden' (alleen) thuis toen plots de stroom uit viel. De hele straat was aarde donker, en aangezien het hier om 8 uur in de avond gewoon nacht is, gaf het wel een beetje een spooky gehalte. Ik heb ruim 3 uur zonder stroom (en dus ook internet) onder genot van rode wijn (want dan hoefde ik niet in de koelkast te wezen) en kaarslicht begonnen aan boek nummer 10. Toen ik het eenmaal zat was en naar bed wilde gaan ging 'plop' alle stroom weer aan. Gelukkig kon ik dus lekker in mijn bedje gaan liggen met de airo aan!

Woensdag ben ik wezen lunchen met Cuny en Marieke. Na maandag en dinsdag ziek te zijn geweest was het wel weer eens tijd om de deur uit te gaan. Ik ben ondertussen groot fan van de broodjes bang bang (Surinaamse zalm) en die bij Souposo is echt geweldig! Dat ik daarna met Cuny nog even de stad in wilde werden we verrast door een altijd fijne Surinaamse regenbui.

Donderdag heb ik samen met Alieke meegedaan aan het beerpong toernooi en we waren verbazingwekkend goed. Niet dat we hebben gewonnen, we hebben met opzet verloren, het liep enorm uit en we wilde door naar Havana. Ik heb ditmaal met beerpong meer dan 1 beker geraakt, wat duit op een nieuw record!

Vrijdag zijn we naar een foodfestival geweest van Parbo bier (Surinaams bier). De variatie in eten viel wat tegen en zoals gewoonlijk stond de muziek vrij hard. Maar wat ik heb gegeten was wel heel lekker, altijd fijn!

Gisteren was het dus Keti Koti. Samen met Janet en Leanne zijn we wezen strunen in de Palmentuin. Voor 10 srd heb ik een henna laten zetten. Dat hij stiekem niet zo mooi is moeten we dan maar voor lief nemen, goedkoop is goedkoop. Ook heb ik eindelijk het Surinaamse schaafijs geproeft en eigenlijk vond ik het zoete meuk haha. Schaafijs is niets meer dan ijs rasp van een groot blok ijs met siroop eroverheen.

Savonds was er feest in Torarica, met als special guest Gio. Die gast van omlaag, omlaag omlaag omlaag. Het was een mooi laatste feestje met de dames, ik heb echt onwijs genoten. Maar van alles wat ik heb gedaan heb ik hier genoten, daarom wil ik stiekem ook nog niet weg.

Geniet nog even van de rust zonder mij mensen.
Tot snel

Lobi!